Η Συνθήκη της Λισαβόνας παρέχει ένα νέο πλαίσιο το οποίο επιτρέπει στην Επιτροπή να αναλαμβάνει τα απαραίτητα μέτρα, προκειμένου να συμπληρώνει τη δράση των κρατών-μελών στον τομέα του τουρισμού, ιδίως με την προαγωγή της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων της Ένωσης στον τομέα αυτό. Τα εξειδικευμένα μέτρα στον τομέα του τουρισμού θα πρέπει να στοχεύουν κυρίως: στην ενθάρρυνση της δημιουργίας ενός ευνοϊκού περιβάλλοντος για την ανάπτυξη των επιχειρήσεων στον τομέα αυτό και στην προώθηση της συνεργασίας μεταξύ των κρατών-μελών, ιδίως μέσω της ανταλλαγής ορθών πρακτικών. Επιπλέον, στην ανακοίνωση-ενημέρωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (COM (2010) 352), σημειώνεται ότι η Ευρώπη είναι ο νούμερο ένα τουριστικός προορισμός, με την υψηλότερη πυκνότητα και την ποικιλομορφία σε τουριστικά αξιοθέατα. Ως αποτέλεσμα, η τουριστική βιομηχανία έχει γίνει ένας βασικός τομέας της Ευρωπαϊκής οικονομίας, δημιουργώντας πάνω από το 10% του ΑΕΠ της ΕΕ (άμεσα ή έμμεσα) και απασχολώντας 9,7 εκατ. πολιτών σε 1,8 εκατ. επιχειρήσεις. Ο τουρισμός συμβάλλει: στην απασχόληση και την περιφερειακή ανάπτυξη, στην αειφόρο ανάπτυξη μιας βελτιωμένης φυσικής και πολιτιστικής κληρονομιάς και στη διαμόρφωση μιας Ευρωπαϊκής ταυτότητας. Ο τουρισμός είναι επίσης ένα σημαντικό μέσο για την προώθηση της εικόνας της Ευρώπης στον κόσμο, προβάλλοντας τις αξίες μας και προωθώντας το ευρωπαϊκό μοντέλο – το οποίο είναι το αποτέλεσμα πολιτιστικών ανταλλαγών, γλωσσικής πολυμορφίας και δημιουργικότητας ολόκληρων αιώνων. Η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει ως στόχο την προώθηση του τουρισμού, έτσι ώστε να διατηρηθεί η θέση της Ευρώπης ως κορυφαίου προορισμού, και τη μεγιστοποίηση της συμβολής της τουριστικής βιομηχανίας στην ανάπτυξη και την απασχόληση. Η Συνθήκη της Λισαβόνας αναγνωρίζει ρητά τη σημασία του τουρισμού στο άρθρο 195.